ياجماعه انا عندى مشكله
انا ماما مش حنينه خالص ولا بابا ولاعمر حد فيهم اخدنى فى حضنه او باسنى وبرده اخواتى انا اصغر واحده وانضربت منهم كلهم انا عمرى دلوقتى 23 سنه ومخطوبه بس لسه سنه على جوازى او اكتر معرفش
طول ال23 سنه دول شفت خناقات كبيرة فى البيت وضرب وخصام طويل واهانات وتجريح فى كرامتى وقسوة واخواتى متجوزين وانا مع بابا وماما لوحدنا فى البيت وهم اوقات كتير بيسافروا ويسيبونى لوحدى ويقعدوا حوالى اسبوع او اكتر وممكن لو ماما مخاصمانى متكلمنيش فى التليفون طول فترة السفر علشان تطمن عليا مع العلم انى فى بلد مفيهاش اهلى ولوحدى فى البيت وبابا علشان مفيش حوار بيننا اساسا فمش بيفكر يتصل يطمن عليا
انا على فكرة فى السنه النهائيه فى كليه الطب ومنتقبه
انا اللى مزعلنى انو وحتى وانا لوحدى بحس بالحزن جدا وبالضعف من جوايا لما بفتكر الذكريات الاليمه اللى شفتها بسببهم من ضرب وخصام وكل المواقف اللى انضربت فيها على وشى غالبا فاكراها جدا جدا جدا من كل اللى فى البيت الا اخويا حتى فاكرة المواقف اللى انضربت فيها وانا عندى 5 سنين واوقات بلاقى نفسى بفتكرها كلها ورا بعض فبحس بحزن كبير وكره لبيت بابا
زمان وانا صغيرة خالص وانا عمرى خمس سنين كانت لما ماما تزعلنى وتقللى روحى الاوده جوة كنت بروحلها كل شويه اقللها (ماما انتى بتحبينى؟)كانت بتقللى لا ادخلى جوة فكنت بدخل وارجع تانى اقللها نفس السؤال تقللى نفس الاجابه لحد فى الاخر تقللى ايوة
انا عارفه طولت عليكم بس بجد انا حاسه انى فى مشكله نفسيه كبيرة لانى كل شويه افتكر المواقف اللى انضربت فيها ومأثره فى نفسيتى جداااااااااااااا وحاسه انى عاوزة اخرج من بيت بابا واتجوز بسرعه جدا لانى بجد تعبت
ياريت الاقى دعم منكم وردود على موضوعى باى تعليق حاسه انى هرتاح كتير لو لقيت منكم اهتمام بموضوعى