السﻻم عليكم
قصه حب طويله و عنيفه و خطوبه وزواج دام لمده 10 سنوات اجمالى عشرتى بيه 16 عام كان تاريخه معروف بيحب يعرف بنات و احنا نعرف بعض و كان بيمد ايده عليا و احنا مخطوبين بس الحب خلانى مااشوفش كل الكﻻم ده اتجوزنا و كانت صدمتى ف ابنى كبيره طفل معاق بس انا تحملت الصدمه و هو بقى يحس ان حياته فيها غلطه لازم تدارى و انفصل عننا بعدها بس كان عايش معانا بقيت انا متوليه كل شئ و جبت ابنى التانى قبل مااعرف انه ع علاقه بطالبه عنده هو مدرس خطط و تخطيطات و افكار شيطانيه لتطفيشى و انه يكره اى حد فيا و خصوصا اهله وصل الموضوع للطلاق بحيله نسى كل العشره القديمه و خﻻنى ابريه و مااخدتش اى حاجه من حقوقى و رمانى انا و العيال سبتله الولدين و سافرت و هو اتجوزها و خلف منها ولد من يوم ما سافرت و هو بيعذب فيا و يقولى هنرجع و ذللنى بمكلماتى بابنى و بالعافيه لما بشوفهم بقالو سنتين ع موال هنرجع لكن و ﻻ بيتقدم خطوة عيالى وحشونى و البيت وحشنى عيشتى كزوجه وحشتنى بس مااعرفش هو عايز منى ايه دلواتى الحجه انه مش معاه فلوس يجيب شقه عشان نرجع و انا تعبت خﻻص من كل حاجه و استقريت تانى ف بلدى مش عارفه انساه نفسى انساه و ابدا بنفسيه جديده مش عارفه كل مااشوف وﻻدى اتعب متعذبه و شكلى بقى صعب خالص قولولى اعمل ايه اسافر تانى و ﻻ ايه العمل


تم تعديل العنوان ليتناسب مع مضمون الموضوع